Шарена се хаљина мрешка
И блиста прашина бела —
Ни речи не треба, ни смешка:
Остани каква си била;
Остани неухватна, сетна,
Блеђа од јутра јесени,
Ко ива тужно свијена,
На мрежастом фону сени…
Минута — и ветар около
Лишћем ће шаре вајати,
Минута — и срце проснуло
Видеће, да то — ниси ти…
Остани, без речи, без смешка,
Остани, ко призрак знани,
Док шарена сена се мрешка,
Док се светли прах мекани…
(песма објаљена 1911. године)
Инокентиј Аненски
Препевао: Александар Мирковић